In mijn praktijk tref ik vaak mensen die naast het feit dat ze een meer natuurlijke oplossing voor hun klachten zoeken, ook gewoon medicijnen gebruiken.

Vanuit mijn eed (van Hippocrates): “Ik zal mijn voorschriften geven naar beste weten en kunnen, tot welzijn van de patiënten en ik zal hen behoeden voor alles, wat schadelijk en verkeerd is” voer ik praktijk.

En dan gaat de eed verder: “Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen”. En hierin ligt de reden waarom ik elk jaar verplichte bijscholingen volg. Maar ook waarom ik vrijwillig zelf op onderzoek ga en de kennis vervolgens deel met cliënten tijdens consulten of in blogs

Uit Wikipedia: Een vernieuwing die met de KNMG-eed van 2003 wordt beoogd, is dat de arts ook belooft geen misbruik te maken van zijn medische kennis, ook niet onder druk. Dit is toegevoegd met het oog op de Rechten van de Mens uit 1948, met als doel misbruik van medische kennis, zoals dat tijdens de Tweede Wereldoorlog optrad, te voorkomen. Dezelfde zinsnede is echter ook van toepassing op misbruik van kennis door commerciële druk vanuit de farmaceutische industrie.

Zo kwam ik dus vooral door bijscholing, maar ook door behoorlijk wat eigen speurwerk op een aantal zaken die ik toch wil delen.

Verderop in dit blog vertel ik over een voormalig arts, en ook over een professor die scheikunde, biologie en medicijnen studeerde. Beide hebben veel onderzoek gedaan en daar zelfs boeken over geschreven. Met name over medicijngebruik. En daar wil ik er toch ook een paar van benoemen.

Medicatie die vraagtekens oproept:

1. Avastin/ Bevacizumab

Een off-label medicijn (ofwel geneesmiddel dat ingezet wordt buiten de goedgekeurde indicaties, wat soms noodzakelijk is voor de optimale behandeling van patiënten), wordt in Nederland dmv injectie als nr. 1 middel gebruikt bij maculadegeneratie, maar ook als kankermedicijn.

Het is een duur medicijnen wat miljarden aan sales oplevert in de USA. De gemiddelde prijs per stuk in Nederland (niet per verpakking) is € 234,94 exclusief afleverkosten. Experts zeggen dat medicijn niet of nauwelijks helpt en dat het de kans op hoge bloeddruk enorm verhoogt (waardoor ook *hersenletsel kan ontstaan)

In onderstaande medische publicatie kun je volgende bijwerkingen lezen: *hypertensieve encefalopathie, necrotiserende fasciitis (een infectie waarbij onderhuids weefsel en spieren enorm snel afgebroken worden en bij niet tijdig ingrijpen, overlijden tot gevolg heeft) en perforatie van het neustussenschot. Toch wordt dit medicijn nog steeds bij darmkanker ingezet.

Five years of safety profile of bevacizumab: an analysis of real-world pharmacovigilance and randomized clinical trials | Journal of Pharmaceutical Health Care and Sciences | Full Text

2. A) Bisfosfonaten

Medicatie die als eerste wordt geadviseerd bij osteoporose en als fractuurpreventie, kent behoorlijk wat bijwerkingen:

• Musculoskeletale pijn, hoofdpijn, duizeligheid en asthenie.
• Atypische stressfracturen van het dijbeen; zeer zeldzaam maar het risico neemt toe met de duur van de behandeling [zie Folia juli 2021, rubriek Geneesmiddelenbewaking: bisfosfonaten en risico van atypische femurfracturen].
• Bij orale toediening: diarree en andere gastro-intestinale ongemakken; vooral met alendronaat: slokdarmulcera
• Bij intraveneuze toediening: voorbijgaande koorts, rillingen, spierpijn en gewrichtspijn, uveïtis, hypocalciëmie.
• Risico van kaakbeennecrose en in zeldzamere gevallen necrose van de uitwendige gehoorgang, vooral bij intraveneuze toediening of bij een langdurige behandeling (meerdere jaren).
• Zoledronaat: ook vermindering van de nierfunctie na snelle intraveneuze toediening (zie rubriek “Bijzondere voorzorgen”), en voorkamerfibrillatie.
• Pamidronaat: ook anemie, trombocytopenie, lymfocytopenie, hypertensie, acute nierinsufficiëntie.
• Eenmaal een breuk, helen deze niet meer (goed).

2. B) Als alternatief wordt vaak Denosumab geadviseerd. Bijwerkingen daarvan:

• Snel verlies van botdensiteit bij het stopzetten van denosumab.
• Musculoskeletale pijn, pijn in de extremiteiten (zeer vaak).
• Gastro-intestinale klachten.
• Rash.
• Hypocalciëmie (soms fataal).
• Risico van kaakbeennecrose en een gerapporteerde casus van necrose van de uitwendige gehoorgang, vooral bij intraveneuze toediening.
• Atypische stressfracturen van het dijbeen, zelden.
• Infecties van de huid (zelden cellulitis), de luchtwegen en de urinewegen.
• Endocarditis.
• Risico van kanker op lange termijn is niet uit te sluiten

Osteoporosemiddel werkt, bijwerkingen zorgelijk | medischcontact Denosumab

Middel tegen osteoporose verhoogt tromboserisico | medischcontact (geldt ook voor Raloxifeen)

3. Antistollingsmedicijnen (anticoagulans) Rivaroxaban en Eliquis (apixaban)

Mensen met nierfunctiestoornissen en kwetsbare bloedvaten dienen te allen tijde enorm op te passen met het nemen van deze medicatie. De bijwerkingen zijn ernstig te noemen. Ook als bovengenoemde middelen, maar ook NSAID’s (ontstekingsremmers) gebruikt worden samen met SSRI’s zoals citalopram, escitalopram, fluoxetine, fluovaxamine etc. Niet alleen bij ouderen of in geval van nierinsufficiëntie, maar over het algemeen is het risico bij het gebruik van antistollinginsmiddelen op interne bloedingen groter. Zoals je in de laatste link kunt lezen; het gelijktijdig gebruik van een SSRI en een ander geneesmiddel dat bloedingen bevordert, zoals een anticoagulans, een NSAID (b.v. Ibuprofen) of acetylsalicylzuur (Aspirine).

Rivaroxaban – Wikipedia+45 doden gemeld onder NOAC-gebruikers | medischcontact

Meer bloedingen bij kwetsbare ouderen die switchen naar DOAC | medischcontact

Gastrointestinal bleeding among oral anticoagulant users: a comprehensive 7-year retrospective review using Türkiye’s national health data system – PubMed

SSRI + anticoagulans: rappel van het verhoogde bloedingsrisico – BCFI

4. Het ontstekingsremmende medicijn Celebrex/Celecoxib

Wordt als ontstekingsremmer voorgeschreven bij o.a. Reumatoïde Artritis en Artrose. Het kent een scala van contra-indicaties en verhoogt de kans op een hartaanval aanzienlijk. Het moet standaard met maagzuurremmers ingenomen worden, lees mijn blog Maagzuur om te lezen wat de negatieve gevolgen zijn van structurele inname. Dit medicijn wordt zelfs voor kinderen geadviseerd met Jeugdreuma (JIA), inclusief de maagzuurremmers.

Celebrex (celecoxib): Uses & Side Effects

Celecoxib remt darmkanker, maar schaadt het hart | medischcontact

Onsenal▼ (Celecoxib) withdrawn from EU market – GOV.UK (Gebruikt tegen darm/ maagpoliepen inzake familiaire aandoening (FAP) )

Natuurlijke alternatieven

Wat opvallend is, is dat veel medicijnen pijn of klachten dempen, of als preventie gegeven wordt (zonder echt naar de oorzaak van de klacht te zoeken/kijken) en NIET genezen. Vaak met veel (ernstige) bijwerkingen die vervolgens met een ander middel weer gedempt moeten worden. Dit terwijl er tal van mogelijkheden zijn waarmee je, eens je de oorzaak van bepaalde klachten achterhaald hebt, via leefstijlveranderingen en/of natuurlijke middelen of behandelmethoden, ook resultaat kunt behalen. In komende blogs, maar ook in voorgaande blogs, wordt dit besproken.

Dan deel ik hieronder zoals gezegd, nog graag wat kennis van 2 ervaren mensen:

Dick Bijl

Dick Bijl is epidemioloog en voormalig huisarts. Hij werkte meer dan twintig jaar als (hoofd)redacteur bij het Geneesmiddelenbulletin en is nu president van de International Society of Drug Bulletins. Hij was initiatiefnemer en samensteller van Pandemische chaos. Eerder bracht hij volgende boeken uit: Het pillenprobleem, Griep en Antidepressiva en depressie.

Ik heb het voorrecht gehad om een bijscholing van Dick Bijl bij te mogen wonen over de nieuwste onderzoeken m.b.t. Cholesterol. Volgens het meest recente onderzoek (destijds 2022) is een LDL van 3.6 nmol ideaal. Ik heb die info ook verwerkt in mijn blog Cholesterol hierover, dus lees dat gerust nog eens door.

Deze voormalige huisarts vertelde dat de meeste patiënten in zijn praktijk kwamen als ze net over de piek van hun klacht waren. Ze kregen stevige klachten, waren het zat na een dag of een paar dagen en riepen dan toch de hulp van de huisarts in. En zijn antwoord was: “Dan hoefde ik vaak niet meer te doen dan luisteren. Heel belangrijk! maar zeker ook een hand”. Wat hij daarmee bedoelde was, de hand van de patiënt vasthouden, een hand op zijn/haar schouder leggen.

Wat veel mensen niet beseffen is dat je eigen lichaam door die aanraking lichaamseigen pijn-onderdrukkers/-stillers aanmaakt, Endorfines, waardoor ook je stemming positief bevorderd wordt. Maar ook worden Oxytocines aangemaakt, die een gevoel van vertrouwen en veiligheid geven. Zodra je lichaam hierdoor in wat meer ontspanning komt, werkt je immuunsysteem weer optimaal. En dat betekent dat er iets opgeruimd wordt middels ontstekingen (pijn) gepaard met lichte of hoge koorts.

Uiteindelijk had het gros van de patiënten geen medicatie nodig, volgens Dick Bijl, omdat ze zonder het te beseffen, al over de piek van hun genezingscrisis heen waren. (zie blog Germaanse Geneeskunde).

In een interview zei Dick Bijl ooit:

“Mensen worden blootgesteld aan veel reclame en marketing uit de farmaceutische industrie. Dat wekt op zijn minst de indruk dat ze hun problemen kunnen oplossen met pilletjes. Officieel mogen pillenfabrikanten geen reclame maken voor hun producten, maar via allerlei sluipwegen, zoals de media, komen die boodschappen toch bij de consumenten terecht. Veel medicijnen zijn verkrijgbaar zonder voorschrift. Maagzuurremmers en ontstekingsremmers die vroeger op voorschrift waren, kan je nu gewoon vrij kopen. In Nederlands zelfs in de supermarkt. Het lijkt allemaal geen kwaad te kunnen. Ontstekingsremmers veroorzaken echter maagdarmbloedingen en soms gaan er mensen aan dood. Vroeger werd dat vaak benadrukt, nu hoor je er amper nog van. Maagzuurremmers verhogen de zuurproductie in je maag zodra je ermee stopt, dus blijven mensen ze innemen.”

Interviewer: Is het een taak voor artsen en apothekers om hun patiënten hiervoor te waarschuwen?

Dick Bijl:“Ook artsen hebben vaak niet veel zicht op de werkelijke werking en bijwerkingen van geneesmiddelen. Ik heb de idee dat artsen niet meer leren hoe ze klinische studies kritisch moeten interpreteren. Ze gaan er te gemakkelijk vanuit dat geneesmiddelen die op de markt komen ook helpen, maar dat is zeker geen garantie. Het hoeft niet te verbazen. Studenten geneeskunde doorworstelen wel een dikke cursus farmacologie: lijsten van medicijnen, hun werkingsmechanisme, indicaties en nevenwerkingen, maar ze vernemen amper iets over het onderzoek dat verricht is om de werking van al die middelen te onderbouwen. Apothekers zijn in hetzelfde bedje ziek: ze weten wel meer over medicijnen dan artsen maar hebben vaak onvoldoende mogelijkheden om de studies kritisch te lezen. Bovendien zijn medicijnen hun bron van inkomsten.”

Interviewer: De farmaceutische industrie is toch strikt gereguleerd, zou je denken.

Dick Bijl:“De overheden kunnen niet op tegen de macht van de farmaceutische industrie, die namelijk ook veel banen schept. Er wordt druk gelobbyd achter de schermen. Zo bestaat er een procedure (adaptive licensing) waarbij medicijnen versneld op de markt kunnen komen, zogezegd om ze sneller beschikbaar te maken voor patiënten die ze nodig hebben. Dat klinkt misschien nobel, maar deze pillen worden geslikt zonder dat de nevenwerkingen goed onderzocht werden. Dat is gevaarlijk, denk maar aan het Softenonschandaal uit de jaren ’60. Toen veroorzaakte het kalmeermiddel thalidomide (merknaam Softenon) misvormingen bij baby’s van vrouwen die het middel geslikt hadden in de zwangerschap. De affaire zorgde voor een strenger toezicht op nieuwe medicijnen, maar met de procedure ‘adaptive licensing’ wordt de klok weer teruggedraaid. Ik ben er zeker van dat deze versnelde toelating op de markt in de komende tijd sterk zal worden uitgebreid voor allerhande medicijnen. En niemand protesteert.”

Prof. dr. Peter C. Gøtzsche

De Deense onderzoeker prof. dr. Peter C. Gøtzsche studeerde biologie, scheikunde en medicijnen. Hij specialiseerde zich in interne geneeskunde. Tussen 1975 tot 1983 werkte hij in de farmaceutische industrie, waar hij zich bezighield met klinische onderzoeken en regelgeving. In 1993 richtte hij samen met andere onderzoekers de Cochrane Collaboration op, een internationaal netwerk dat zich bezighoudt met de effecten van gezondheidszorg. In 2010 werd hij hoogleraar Opzet en Analyse van Klinisch Onderzoek aan de universiteit van Kopenhagen.

Gøtzsche schreef verschillende kritische boeken over de farmaceutische industrie, waaronder Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad en Dodelijke psychiatrie en stelselmatige ontkenning. Zijn nieuwste boek is Vaccines. Truths, lies and controversy.